Vaak wordt gedacht dat als een paard eenmaal "erdoorheen" is, of met diepe en ronde hals ingesteld, hij per definitie ook Losgelaten is.
Of dat als je paard Losgelaten is als hij niet meer vasthoudt op de teugel.
Maar dit zijn écht allemaal misvattingen!
Je paard kan namelijk prima z’n hals in een ronde positie houden, en de rest van zijn lijf vasthouden. Alleen als je paard nergens vasthoudt in zijn lijf, is er sprake van Losgelatenheid. Hij moet dus altijd de wil hebben de rugspieren los te laten, de halsspieren te verlengen, de kaakspieren te ontspannen en het contact met je hand te accepteren.
Gebrek aan losgelatenheid komt dan ook veel voor en zelfs op het allerhoogste niveau. Daar rijden soms ruiters juist op spanning waardoor een paard wel veel bombarie en show toont, maar zich toch ook op veel punten in z’n lijf vasthoudt.
Een ander goed voorbeeld vind ik vaak hoe jonge talentvolle worden voorgebracht door professionals. Veel beweging en benen die alle kanten op vliegen, maar ook knetterveel spanning… Geen prettig beeld om naar te kijken en ook niet gezond voor het lijf van je paard. Als je paard met spanning de oefeningen doet is de kans op blessures namelijk veel groter!